من درخواب پدربزرگوارم یعنی موسی‏ بن‏ جعفر علیه‏السلام رادیدم؛

«رَأَیْتُ أَبِیفِی الْمَنَامِ فَقَالَ»،پدرم فرمود:

«یَا بُنَیَّ»؛‌ای فرزند من،«إِذَا کُنْتَ فِی شِدَّةٍ»؛ آنگاه که در شدّت و سختی قرار گرفتی،«فَأَکْثِرْ مِنْ أَنْ تَقُولَ»،زیاد این ذکر را بگو:«یَا رَئُوفُ یَا رَحِیمُ».بعد حضرت می‌‏فرماید:

«وَ الَّذِی نَرَاهُ فِی النَّوْمِ کَمَا نَرَاهُ فِی الْیَقْظَةِ»؛امام هشتم علیه‏السلام به قول ما،دفع دخل مقدّر می‌‏کند که نگویی:آقا خواب دیده.

حضرت می‌‏فرماید:آنچه را که ما در خواب می‌‏بینیم مثل آن چیزی است که در بیداری می‌‏بینیم. تعبیر عجیبی است.«وَ الَّذِی نَرَاهُ فِی النَّوْمِ کَمَا نَرَاهُ فِی الْیَقْظَةِ»؛یعنی شبهه‌ای در آن نیست.

ما روایات مختلفی در این باب داریم که وقتی انسان در گرفتاری قرار می‌‏گیرد،چه ذکری بگوید.

یکی از آن‏‌ها همین ذکر است.

حتّی حضرت برای این ذکر سقف هم نمی‌‏گذارد که چه تعدادی بگو.بلکه می‌‏فرماید:خطاب به خداوند زیاد بگو:«یَا رَئُوفُ یَا رَحِیمُ».یعنی اگر خدا را به این نام بخوانی، ‌شدّت و سختی‏ات بر طرف می‌‏شود.

در روایت دیگری از امیرالمؤمنین علیه‏السلام منقول است که حضرت فرمودند:درشدّت و سختی بگو:لا حَولَ و لا قُوّة إلّا بِاللهِ العَلِیِّ العَظیم».چه بسا به قول ما دراین دو روایت،یک جنبه ‏های ذوقی هم باشد که چون یکی از القاب امام هشتم(ع)رئوف است،پدر بزرگوارش به پسرش سفارش می‌‏کند که وقتی در شدّت گرفتار شدی،ذکر «یَا رَئُوفُ یَا رَحِیمُ» را بگو.لذا چون یکی از القاب امام هشتم(ع)رئوف است،«یَا رَئُوفُ»را بر«یَا رَحِیمُ»،مقدّم میدارد و میفرماید موجب گشایش در کار‌هایتان می‌‏شود.